Dit is de 26e en dus laatste letter van mijn Mantelzorger-Alfabet.
De letter A verscheen op 20 december 2018, dus deze alfabetblogs hebben me meer dan twee jaar bezig gehouden. Ze werden gepubliceerd via de stichting Mantelzorgelijk en op mijn eigen website www.mantelzorgerderliefde.nl. Het vaste stramien van een letter per keer vond ik prettig. Zo had ik een houvast om te schrijven over dingen waar je tegenaan loopt als mantelzorger voor iemand met dementie.
Zorg
De letter Z roept veel woorden op die dit onderwerp raken: ‘zorg’ natuurlijk, daar begint het allemaal mee. Zorg voor iemand dragen en je zorgen maken over iemand. Soms zo erg dat je er niet van kunt slapen.
Zelfredzaamheid
En ‘zelfredzaamheid’, een woord dat je de laatste jaren veel hoort. Het vermogen van mensen om zichzelf te redden op alle levensterreinen met zo min mogelijk professionele ondersteuning en zorg. Door behoud en/of versterking van zelfredzaamheid kan zorg of intensivering van zorg worden voorkomen of uitgesteld.
De mantelzorger draagt dus enorm bij aan de zelfredzaamheid van mensen. En speelt zo een uiterst belangrijke rol in het leven van zijn dierbare en ook in de maatschappij. Ik vind dat daar meer waardering en erkenning voor mag komen, vanuit de overheid en de politiek!
Want het mantelzorgerschap is niet iets dat je er zo maar even ’bij’ doet. Het is zwaar (ook met een Z) en veelomvattend. Het legt beslag op een groot deel van je leven! Kijk daarom met liefde naar jezelf omdat je ervoor kiest om voor je dierbare te zorgen. Ja, het is soms gewoon zwaar, maar je doet het toch maar mooi. Daar mag je best trots op zijn.
Zelf
‘Zelf’ is een woord waar mantelzorgers vaak aan voorbij gaan, in de liefde voor de ander.
Daarom draag ik deze laatste aflevering aan hen op. Een kleine ode aan de mantelzorger!
Want je doet het toch allemaal maar! Je hebt de grote verandering in het leven van jouw dierbare zich zien voltrekken. Je was erdoor geschokt in het begin. Je wilde er misschien niet aan, dat dit met jouw partner of vader of moeder gebeurde. Je ontkende het eerst, maar moest met lede ogen toezien en toegeven dat het toch echt waar was. Je bent er vast boos om geweest, heb je machteloos gevoeld of doet dat nog. Ongetwijfeld heb je er veel verdriet om gehad, erom gevloekt, geschreeuwd, of zoals ik emmers tranen om gehuild. Maar na verloop van tijd heb je het een plek weten te geven in je dagelijkse leven. Je hebt het weten in te bedden in je schema van werk & gezin, ook al past het vaak niet goed, zitten er niet genoeg uren in je dag of week.
Je hebt het voor elkaar gebokst om op de een of andere manier ermee om te gaan. Om te dealen met de veranderingen die de dementie veroorzaakt bij jouw dierbare persoon. Je leert er langzamerhand mee omgaan, krijgt begrip voor de dingen die gebeuren. Begrijpt steeds wat meer van deze destructieve ziekte en bent hopelijk in staat om jouw mens achter deze ziekte te blijven zien. Als je echt kunt accepteren dat de situatie is zoals die is, is het mogelijk om ook nog perspectief te zien samen, om binnen alle beperkingen nog mooie momenten te ervaren samen.
Sta dus ook stil bij jezelf!
Vaak ben je zo gericht op de patiënt, dat je volledig aan jezelf voorbij gaat. Krijg jij nog wel wat je nodig hebt? Vraag om praktische hulp voor jezelf: zeg gewoon tegen belangstellenden dat je geen advies nodig hebt, maar vooral steun.
Ik wil eindigen met te zeggen dat ik na dit Alfabet op deze plaats doorga met bloggen over mantelzorg bij dementie. Niet meer in de vorm van een alfabet, maar ik heb gekozen voor een andere stijlvorm, de alliteratie. In het vervolg vind je hier de Mantelzorg-Memo’s.
Mijn laatste advies van dit alfabet is een hele belangrijke:
“Zorg goed voor degene met alzheimer, maar zeker ook voor jeZelf!’
Met Mantelzorger der liefde-groet,
Ingrid Keestra
Leave a Reply