In Amsterdam doen ze ook aan Mantelzorg-alliteraties; zij organiseren elke maand een leuk uitje onder de titel: ‘Mokumse Mantelzorgers on the Move’. Om even op te laden gaan ze bijvoorbeeld naar het Muiderslot of gewoon samen een wandeling maken, ter onderbreking van de dagelijkse zorgtaken.
In dit geval zijn de mantelzorgers dus letterlijk ‘on the move’, onderweg, in beweging. Maar in figuurlijke zin zeker ook. Met wel 5.000.000 mensen die in Nederland belangeloos voor een ander zorgen is de mantelzorg in opmars; het belang ervan voor onze samenleving wordt steeds groter. Zeker gezien het feit dat we allemaal steeds langer thuis moeten wonen nu en gezien de vele bezuinigingen die de laatste jaren door de regering in de zorg gedaan zijn. Ik vind dan ook dat de ondersteuning van mantelzorgers door overheid en werkgevers om verdere optimalisering vraagt!
In een rapport van het Planbureau voor de Leefomgeving las ik dat tussen nu en 2040 naar verwachting de omvang van de groep ontvangers van mantelzorg onder de zelfstandig wonende 75-plussers met bijna 70% zal stijgen: van 230.000 vorig jaar naar bijna 390.000 personen in 2040.
Ik maak me daar oprecht zorgen over. Want wie moet dat dan allemaal doen? In 2018 stonden er nog 5 personen rond ieder ouder persoon die mantelzorg krijgt, in 2040 zullen dat er nog maar 3 zijn. Traditioneel zijn het vooral de mensen van 45 – 65 jaar die mantelzorg geven, vaak aan hun ouders zoals ik, of aan hun partner.
Een nieuwe ontwikkeling is echter dat de mantelzorgers zelf ook ouderen zijn. Op zich natuurlijk mooi dat dit kan, dat ouderen tegenwoordig langer actief en gezond zijn en dit daarom kunnen doen. Maar ik ben ook weleens bang dat dat echt niet uit luxe gebeurt… En sowieso lijkt het me dan maar een uiterst wankel en dus kwetsbaar evenwicht.
Er zijn ook mantelzorgers die echt moeten ‘moven’, dus verhuizen om voor hun dierbare te moeten zorgen. Vroeger woonde je vaak vanzelfsprekend dichtbij je ouders en familie, tegenwoordig is dat soms uren rijden uit elkaar, wat je zorg natuurlijk alleen maar zwaarder maakt.
‘To move’ en dan bedoel ik het nu letterlijk, bewegen, is ook van groot belang voor mantelzorgers. Voor zichzelf én voor hun dierbare. Wandelen, fietsen, sporten; het draagt allemaal bij aan de gezondheid van mensen en daarmee aan hoe ze de mantelzorg-situatie kunnen blijven volhouden.
Zelf koos ik in de periode dat ik voor mijn moeder zorgde vaak voor wandelen in het bos. Omdat je het gemakkelijk even tussendoor kunt doen (ik woon vlak bij een bos), je hoeft het niet te plannen. Bovendien hielp het mij altijd om buiten in de natuur te zijn. Even een fris hoofd halen, vogels horen fluiten, de geuren van het bos te ruiken. Mijn stappenteller die feilloos registreerde hoeveel stappen ik per dag loop, was daarbij heel handig: als ik zag dat ik een paar dagen minder stappen had gehaald, was dat toch een reden om weer even mijn wandelschoenen aan te trekken. Zo kun je jezelf stimuleren om een gezonde Mantelzorger on the Move te blijven!
Tot slot nog even mijn oproep: heb jij een leuk idee voor zo’n alliteratie voor mijn Mantelzorg-Memo’s? Laat het me weten!
Met Mantelzorger der liefde-groet,
Ingrid Keestra
Leave a Reply