Verpleeghuis
En dan komt dat vreselijke moment waarop het echt niet meer gaat. Alle ingeschakelde hulp en goede wil ten spijt. Het groeit je boven het hoofd. Je ligt ervan wakker. Het lukt niet meer, het kan echt niet meer, het moet anders: je dierbare met dementie moet naar het verpleeghuis…
Welk tehuis past dan goed bij degene waar jij voor zorgt? Mijn advies is: kijk goed rond! Toen wij ons moesten gaan oriënteren voor een plek voor mijn moeder zijn we samen (mijn vader, zus en ik) bij een aantal huizen gaan kijken. De sfeer van het ene huis is namelijk heel anders dan van het andere.
Google ze, bekijk hun websites. Bel ze gewoon op en maak een kijk-afspraak. Neem de sfeer goed in je op. Is het druk of rustig? Kijk of het goed schoon is en of het gezellig ingericht is. Vraag naar activiteiten die worden georganiseerd, naar maaltijden, mogelijkheden om de was daar te laten doen, om naar de kapper te gaan etc.
Is het gemakkelijk bereikbaar voor bezoekers? (openbaar vervoer/parkeerplaatsen).
Praat met de leiding, maar ook zeker met de zorgprofessionals, want die gaan uiteindelijk de dagelijkse zorg voor jouw dierbare op zich nemen. Natuurlijk zijn er allerlei rationele argumenten die tellen bij je beslissing, maar vertrouw op je gevoel, uiteindelijk kies je met je hart.
Zelf was ik erg gecharmeerd van kleinschalige opvang, waar de mensen met dementie meedraaien als in een soort gezin. Ze krijgen daar nog kleine taken (bijvoorbeeld aardappels schillen) en het is er kleiner en daardoor rustiger. Mijn moeder bleek echter al te ver gevorderd te zijn in haar alzheimerproces om nog mee te kunnen doen aan het leven in kleinschalige opvang. Bovendien was wat reuring, bij nader inzien, voor haar persoon in deze fase te verkiezen boven rust. Daarom hebben we uiteindelijk gekozen voor een huis waar dagelijks leuke activiteiten georganiseerd worden en een hartelijke sfeer heerst. De kleuren waar het huis mee ingericht is zijn warm en, veel belangrijker nog, de mensen die de mensen verzorgen ook!
Vrijwilligers
In deze instellingen spelen vrijwilligers een grote rol. Zij helpen met koffie schenken, de begeleiding van de activiteiten etc. Erg fijn dat zoveel mensen het voor hun medemens overhebben om daar hun aandacht en een dagdeel van hun tijd aan te besteden. Een dikke pluim voor hen! Mocht je dit ook willen, dan kun je bijvoorbeeld kijken op het Platform Vrijwillige Inzet wat er in jouw buurt is op dit gebied.
Verzekering
Wist je trouwens dat er ook een verzekering voor mantelzorgers bestaat? Volgens mij is dat nog niet zo bekend, maar hij kan afgesloten worden voor mensen die binnen hun gemeente actief zijn als mantelzorger of vrijwilliger. Het is een collectieve verzekering die de vrijwilliger c.q. mantelzorger dekt indien hem (of haar) iets overkomt tijdens mantelzorg- of vrijwilligerswerkzaamheden. Ook aansprakelijkheid is binnen de vrijwilligerspolis gedekt. Vraag ernaar bij je gemeente.
Na al deze moeilijke zaken sluit ik graag af met een leuk woord met een V: vrolijk! Op Twitter las ik ooit deze zin die ik altijd onthouden heb: ‘Vrolijk zijn is een vorm van sociale moed.’
Ik vind het echt een mooie regel, omdat er iets inzit van toch ook een keuze hebben, zelf regie houden. Ik putte er de kracht uit om vrolijk te zijn als ik bij mijn moeder was. Om samen de kleine dagelijkse dingen leuk te vinden en ook bijvoorbeeld om haar verjaardag in het tehuis te vieren. Met slingers en al!
Met Mantelzorger der liefde-groet,
Ingrid Keestra
P.S. Klik op deze regel om de video te bekijken waarin ik deze blog voorlees.
Leave a Reply